بين الاقوامي قانون ۾ قومي سڃاڻپ يا شهريت ”رت جي رشتن واري قانون“ (jas sangunis) يا ”ڌرتيءَ جي قانون“ (jus solis) تحت يا وري ڪنهن ملڪ ۾ لڏي وڃي ويهڻ ۽ اتي مقرر مدو گذارڻ (Naturalization) کان پوءِ ئي ملي سگھندي آهي. ٻٽي شهريت فقط ان صورت ۾ ٿي سگھي ٿي ته جڏهن ڪو شخص ڪنهن هڪ رياست ۾ اهڙي ڪٽنب ۾ جنم وٺي، جيڪو ماضيءَ ۾ ڪنهن ٻئي ملڪ جو رهواسي هُجي، ان کانسواءِ ڪو شخص لڏي ڪنهن رياست ۾ مقرر مدو پورو ڪري ”نيچرلائيزيشن“ جي عمل هيٺ شهريت حاصل ڪري پر سندس اصلي جنم واري رياست وٽ سندس ڄائي ڄم واري شهريت کي رد ڪرڻ جو ڪو قانون يا جواز نه هجي يا ڪو شخص ٻنهي رياستن جي اجازت سان ٻنهي ملڪن ۾ رهي ۽ اچي وڃي سگھي. ”ٻٽي شهريت“ ۾ فائدا ۽ نقصان ٻئي ٿي سگھن ٿا. هڪ طرف ٻٽي شهريت رکندڙ فرد کي ڪي حق، رعايتون فائدا ۽ تحفظ ملن ٿا، جيڪي ٻئي رياستون کيس ڏين ٿيون ته ٻئي طرف ٻٽا قانون ۽ ضابطا به لاڳو ٿين ٿا، جن جي پاڻ ۾ ٽڪراءَ سبب کيس وڏن ڏچن کي به منهن ڏيڻو پوي ٿو. ان کان علاوه ٻن مختلف سماجن سان واسطيداريءَ سبب کيس سماجي، سياسي، قانوني ۽ نفسياتي مسئلن مان پڻ گذرڻو پوي ٿو